Peter en Lena wonen met hun grootvader in een huisje aan de rand van het bos. Ze mogen van hun grootvader nooit het bos in, want daar loert gevaar. Maar wanneer grootvader slaapt, glippen Peter en Lena toch de tuin uit, richting het bos. In de wei staat een appelboom, waarin een vogeltje fluit. Bij de vijver zit een eend. Ook het vogeltje is meegevlogen en kibbelt met de eend. Ondertussen is opa wakker geworden van het lawaai en neemt Lena terug mee naar huis. Maar Peter kan ontsnappen en loopt het bos in, samen met de eend. Diep in het bos ziet hij plots twee gele ogen. Peter klimt vlug in een boom. Maar de eend is te laat en wordt door de wolf opgegeten. Peter is bang. Zal hij hier levend wegkomen?

Het beroemde verhaal van Peter en de wolf wordt verteld en aangevuld met de beroemde muziek van Prokofjev. Door op de knopjes te drukken hoor je de muziek uit dat bekende muziekstuk. Dat is pure nostalgie. Achterin het boek, vind je in een kader informatie over de componist die geboren is in Oekraïne. Je vindt er nogmaals alle knopjes met de muziek en de nodige uitleg over het gebruikte instrument en de link met het verhaal. Ook worden in een kader een aantal muziektermen verklaard zoals een akkoord, tremolo, dissonant .... Die woorden zijn moeilijk voor het bedoelde publiek. Op diezelfde dubbele bladzijde staat ook in een kader de info over het boek (uitgever, auteur, illustraties). Dat doet daar niks ter zake. 

De illustraties zijn eerder oubollig. Het verhaal, zoals de meeste sprookjes is gruwelijk, dieronvriendelijk, moraliserend, ongeloofwaardig en niet meer van deze tijd. Ik veronderstel dat dit boek weinig kleuters zal boeien, behalve dan de drukknopjes met de muziek.